می‌نويسم به نام حـضرت نـور            می‌نويسم به خطِّ شعر و شعور
دست در دسـت عـشق بگـذارم            تا رسانَد مرا به فـيض حضور

از تـو بـايـد سـرود پـس حــالا            سخنم می‌رسد به وقـت ظـهـور
دو سه خـطی نـگـاه می‌خـواهم            تا قـلم وصف تو كـند، پُر شور
قصد دارم كه مست عشق شوم            بده دسـتـم كـمی شـراب طهور
تـو نـه مـريـم، نـه آسـيـه، حـوّا            تو جدايی زِ هر پری، هر حور
نام تو مـنـحـصر به نام خودت            جـلـوه كرده درون تو، مسـتور
با تو عـيسی، مسيح خواهد شد            وَ كـلـيـمی رسد به وادیِ طـور
اِن يَـكــاد پــيــمــبــری، بــانــو            تو كه باشی از او بلاست به دور
تـو كـه مـجـمــوعـۀ كـمــالاتـی

مـــادر مــهــربـــان ســـاداتــی
ركـن ديـن و اســاس ايــمــانــم            مـن به دسـت شـمـا مـسـلـمـانـم
از ازل بـــيــقـــرار تــو بــودم            تــا ابــد بــيــقــرار مــی‌مــانــم
بــگــذاريــد از شــمــا بـــاشــم            من هـم از نـسـل پـاک سـلـمانم
پــرِ پــرواز را بــه مـن دادنــد            تـا دخـيـلـت شــدنــد دســتــانـم
تـو كه جـان پـيـمـبـری، زهـرا            گـفـتـه بـابـات: فــاطـمـه جـانـم
مـدح تـو كـار احـمـد و حـيـدر            من كـجـا، مـدح تو... نـمی‌دانم
جــزءِ سـی را ورق زدم بـانـو            گـفــتـه‌ام بـيـن صـوت قــرآنــم
لیـلـةُالـقـدر، قـدر فـاطـمه است

لَکَ صَدرَک به صَدر فاطمه است